1-5-12: 17.20 uur

Pretending, pretending, is what I do.. Daarom past dit liedje bij nu. Ik voel me een poppetje met een masker op en niemand wil naar me kijken wanneer ik geen masker op heb want dan zien ze hoe vies het poppetje eigenlijk is en dat het niet in de wasmachine kan, dat het niet schoon te krijgen is zo makkelijk als een kledingstuk. Het kost moeite en dat wil niemand doen. Wanneer het masker op zit echter is er niks aan de hand terwijl de pop rot vanbinnen en de beesten springen bijna naar buiten. Enge insecten die leven in het donker en een geest, ana. Het voedsel van mijn brein dat niemand durft te bekijken. Dus hou ik mijn masker op zo lang ik kan. I'm about to break though.. I'm about to break..

Without the mask, where wil you hide?

Can't find yourself, lost in your lies

En daarom past dit stukje goed bij mij. Waar moet ik naartoe, waar kan ik me vestoppen zonder mijn masker?

En ik kan mezelf niet meer vinden, mezelf is verot en ondergesneeuwt met deze monsters vanbinnen.