15-8-12

55,4 kg. Veel heb ik niet te schrijven nu. Het gaat weer omlaag en daar ben ik blij om, maar toch voel ik me schuldig ergens. Tegelijk ben ik blij dat Ana terug is, de vriendin die ik nodig heb voor het leven. Want leven is toch uiteindelijk het doel.

Ik probeer oordeelvrij te denken enzo, maar het lukt me toch niet. Ik ben boos op mezelf.

Ik heb net weer pillen geslikt, vijf dit keer, die waren nog over. Ik voel me licht in m'n hoofd, nog meer dan eerst, maar het voelt niet slecht. Ik ben een beetje zweverig en helder tegelijk.. Hopelijk blijft het daarbij, want dit is wel oké eigenlijk.

Maar goed, terug naar Ana dingen. M'n gewicht is satisfying en zorgde voor een goeie start van m'n dag. Nu nog de rest overleven.

M'n, inmiddels, ex vriend komt vandaag m'n spullen brengen en het 'uitpraten'. Geen idee wat dat betekent, maar hij doet z'n best maar. Ik ben alleen bang voor de tranen die ik niet wil laten zien en laten stromen. Ik heb al genoeg gehuilt en eigenlijk zelfs teveel, maarja dan ben ik dus weer aan 't oordelen, right? Dus ik heb gewoon gehuilt en ik vind dat genoeg.

Nu ga ik even weer wat anders doen. Mijn dag zal gevult zijn met een hele hoop muziek en zo min mogelijk eten. Nog geen ontbijt op en middag wil ik overslaan. We zullen zien hoe ver ik kom, maar misschien straks wel even een appeltje scoren. Hopelijk mag ik appels halen!