20-9-11
onvrij
alle perfectie om me heen
terwijl ik zwart ben en alleen
in het donker van de dag
de dag dat alles spelen was
alle geluiden, spelletjes
ik ben misselijk en walg
door gedachten aan toen
de dag dat alles mocht
alle natuur om me heen
teriwjl ik blootgesteld ben
aan het gevaar van de dag
de dag dat alles deugde
alle beelden, herinneringen
ik ben alleen en huil
vanbinnen door alles van toen
de dag dat alles normaal was
en zelfs nu ben ik niet vrij
misbruik
het begon met het laten zien
van de penis in dit spel
tongzoenen, toen misschien
het was fout, wist ik wel
het ging door met de regel
van niet weigeren in dit spel
tongzoenen moest nu per se
ik ging met zogeheten vrienden in zee
het vervolg was een aanraking
van de borst en hij wreef
tongzoenen was niet alles meer
weet ik, nu ik alles herleef
het ging door tot een dag
van niet weigeren
tongzoene, lippen laten zien
ze waren met z'n twee
en toen ik het eindleijk zat was
van kwaad tot erger
tongzoenen, trekken en poes pas
durfde ik niets te zeggen
en ik verdween in stilte
zwijgzaam vertrouwde ik niemand
het was nu wel voorbij
maar alles in mijn hoofd waren zij
misbruikt
ik wil niet in de spiegel kijken
mijn ogen zien vol verdriet
ik wil niet zielig lijken
want gevoelig ben ik niet!
ik wil niet meer slapen
mijn dromen vol oxide en waterstof
ik wil mijn keel schrapen
en schreeuwen naar dat joch!
ik wil niet in de douche staan
mijn lichaam zien, bevuild
ik wil in de tijd teruggaan
want ik heb genoeg gehuild!
ik wil niet meer denken
mijn herinneringen vol woede en pijn
ik wil mijn verleden niet gedenken
en schreeuwen; ''ik wil er niet zijn!''
toen
ik kan het niet loslaten
ik kan het niet naast me leggen
ik kan hun wle slaan en haten
maar ik kan het niet zeggen
niemand zal me begrijpen
hoe heb ik me zo kunnen laten grijpen