27-06-12 Ana forever! < 3
Ik weeg nu, bij het opstaan 55,8 kg. Opzich blij mee, want gister avond was het 56,2 kg en gister ochtend 55,9 kg, dus sowieso afgevallen, maar wel heel weinig. Een ons is niet cool en niet goed genoeg natuurlijk.
Maar goed, het maakt niet uit. Vandaag gewoon nog beter m'n best doen. Niet teveel eten. Straks wel even iets eten om alles op gang te laten komen. Ik denk dat ik vandaag de rest van de pannenkoeken eet. Dat betekend dat ik er straks eentje eet, blanco en vanavond waarschijnlijk 3, met stroop. Als dat lukt. Dan kom ik op 4x 165 + 67,5 = 727,5 kcal. Dat zou wel mooi zijn en minder weer als gister. Dus dat word ook m'n doel!
Gister avond nog voor ik ging slapen een paar nootjes gegeten, die lagen nog in m'n kamer, onhandig dus. Jammer, maar helaas. Ik heb me ingehouden, dus dat scheelt. Het zal niet veel meer dan 30 kcal geweest zijn. Zoveel waren het er niet.
Verder heb ik gister avond nog aardig wat geschreven, zoals altijd tegenwoordig. Geen lijstjes dit keer, meer gewoon m'n gedachten een beetje. Dus niet echt de dagboekkant op ofzo. Eigenlijk gewoon zinloos doen enzo, maar da 's oké. Ik ben altijd zinloos bezig voor ik ga slapen en eigenlijk de rest van de dagen ook, maar dat houden we even ter zijde.
Ik heb nog veel gedacht aan de groep en aan het gesprek gisteren. Ik durfde eindelijk open en eerlijk te zijn, maar wel met de prijs dat ik dus een hoop woede in me heb zitten met een eigen willetje. Of eigenlijk gewoon met een dikke vette eigen wil. Maar stapje voor stapje lukt het me wel een beetje om zelf de controle te houden en er zelf ook bij te blijven. Het gaat nu een beetje de goede kant uit. Ik voel me nu ook wat beter. Dat is trouwens wel erg raar om je zo te voelen, zo na een crisisdienst die langs is geweest en alles, maar goed. Schijt! Ja, gewoon schijt en dat ook echt denken da 's een tweede, maar goed.
Vandaag ga ik gewoon weer afvallen. En ik ga niks eten tot ik op de weegschaal minder weeg, dan mag ik beginnen. Raar eigenlijk dat ik het zo wil/moet doen, maar goed. Wat moet dat moet. Als het even kan weet ik dat ik zelfs wel inmiddels kan vasten. Ik hoef nog maar amper moeite te doen om op hoeveelheden te komen zoals nu. Dat is het voordeel van de drukte en de chaos enzo. Het voelt continu alsof ik in tijd nood zit en nog snel dit of dat moet doen en dan is eten gewoon zo onnodig en onbelangrijk. Het grote voordeel, dat is het zeker.
Ik zit er op dit moment ernstig over te twijfelen om naar m'n werk te gaan. Ik vind het eng, dat sowieso, maar ik weet ook dat het helpt om af te vallen en weinig te eten enzo door de dag heen. Het is gezond zegmaar. De mensen, daar ben ik bang voor, I guess. Bang voor mezelf ook wel. Ik wil niet gezien worden en tegelijk wil ik zo goed mogelijk uitleggen waarom ik er niet was zodat ze niet denken dat ik gewoon weg geen zin had ofzo. Er speelt veel en veel meer dan dat. Maar ja, uitleg betekent gezien worden en misschien emotioneel worden en dat zien ze dan ook en dat mag absoluut niet. Als ze dat zien, dan ben ik niet meer in m'n rol die daar geaccepteerd word, voor zover dat gaat en ik dat weet. Moeilijk dit.. Echt moeilijk. En ondertussen word de drempel steeds hoger en hoger, maar thuis blijven, dat is zo lekker veilig. Al valt daar momenteel ook nog over te twisten, met die mind van mij vol met crap. Tja.. Wat nu?
Nou nu ga ik dus even stoppen met schrijven denk ik maar. En again. I don't know when I'll write again, but I will do so, so keep in touch! Never gonna let ana down again!