27-06-12 (take 3)
Goed, ik ben dus bij m'n werk geweest. Normaal gedaan en dus gewoon gegaan. Eerst nog rond 12 uur gebeld en beetje uit gelegd. De gene die opnam deed aardig en naja, ik ben dus geweest.
Het is wel heel raar. Het is onwerkelijk en onrealistisch in mijn ogen, voor mij, die chick met al die eigenaardigheden en al die problemen. Dat lijkt toch ook niet te kloppen. Het mag niet kloppen, maar dat doet het wel. Er is geen weg om heen. Ik ben geweest en nu zou ik trots moeten zijn op mezelf, maar nee, dat mag niet. Making sense is so hard for me..
En daar zou ik al weer willen en kunnen vallen in het eeuwige gezeik over hoe slecht ik wel niet ben. Maar daar wil ik boven staan, al is dat niet makkelijk. Ik blijf gewoon tegen mezelf zeggen dat ik de controle heb en kan nemen als ik dat maar wil. Jammer genoeg word dan dat andere stemmetje wel veel sterker.
Maar goed, genoeg gezeik over het werk. Het eten, veel belangrijker. Voordat ik naar m'n werk ging iets meer dan een halve onbelegde pannenkoek gegeten. Na m'n werk, nu net dus, heb ik er 3 op met een beetje stroop. Ben er aardig tevreden over. Ik ben sterk geweest vanmiddag en heb dat stukje laten staan, die gaat ook nog in m'n foto-album ding hier. Als ik zo door ga heb ik straks een pagina vol met kiekjes van eten wat ik heb laten staan en waar ik foto's van kon maken. Super.
Morgen heb ik de date die ik vandaag zou hebben en een gesprek met m'n psych. Ik heb de date verplaatst omdat ik dat handiger vond met de stress enzo en tijdgebrek die ik dan zou hebben.
Het gesprek met de psych ben ik wel nerveus voor. Ik heb er zin in, soort van, maar ook niet. Ik voel me ook heel erg druk momenteel. Er zit veel spanning in m'n lichaam. Wat dat betreft was m'n werk misschien toch teveel gevraagt van het goede, maar goed, ik heb wel een stap gezet.
Ik wil morgen in m'n gesprek van alles bespreken. Ik weet alleen nu niet echt meer wat. Er is namelijk zoveel te bespreken. De vraag is wat het belangrijkste is om te bespreken.
Vrijdag heb ik een gesprek met m'n psychiater en die zou ik sowieso nog wel een beetje moeten voorbereiden met m'n psych misschien. Dat was het plan in eerste instantie.
Wat ik alleen ook erg belangrijk vind is het hebben over liefde, bindingsangst, misbruik en dat soort dingen. Alles wat het me nu moeilijk maakt om te accepteren dat deze jongen aardig is en me leuk vind etc. Het zit me namelijk allemaal nogal dwars momenteel.
Ook belangrijk om te bespreken ben jij, ana en de anderen. Het gedoe in mijn hoofd, dat is ook belangrijk. Het feit dat ik mezelf niet kan vertrouwen omdat er op elk moment een trigger kan zijn waardoor ik jou en de rest allemaal ga horen en niet meer weet wat ik moet doen en daardoor, misschien, een impuls tot suicidale acties krijg. Het zooitje in mijn hoofd wil dat op dat moment als geen ander en ik eigenlijk ook wel, omdat ik dan zo machteloos ben en hun geloof.
Maar goed, wat is belangrijker. Wat heeft de prioriteit om te bespreken. Eigenlijk het zooitje in m'n hoofd wel, omdat dat gewoon belangrijk is. De dingen met de liefde zijn echter ook belangrijk omdat als alles gewoon goed gaat ik daar blijer van kan worden. Toch maar proberen om alles een beetje te bespreken dus. Proberen er niet te druk om te maken en vooral om het zooitje niet aan het woord te laten.
Nu gewoon even een beetje muziek luisteren, moe worden en dan vroeg naar bed. Ik heb geen behoefte aan lang wakker blijven vandaag. Al denk ik dat ik straks als ik dan op bed zit, toch weer ga schrijven en een beetje praten met m'n stemmen, gewoon omdat dat hoort ofzo. Afijn, nog een regel waar ik heel bewust niet echt wat van af weet maar toch is het een regel. Ach.. Even proberen te relaxen dus, voor het slapen gaan straks.