8-4-12 Een nieuwe dag, nieuwe kansen.
Gisteren avond was een hel :(. Eetbui gehad.. Ik was zo van plan om alleen die merci dingen te eten. Gewoon, omdat ik gister verder niks op had behalve avondeten zo min mogelijk. Het was een soort van beloning eigenlijk. Dat doen we dus niet meer, hè! Dikke ikke nam het over.. Pakte de chips als een nachtmerrie en vrat een paar chipjes en meer en meer.. en meer. Tot de zak op was ging ze door.. Ana schreeuwde en schreeuwde maar ik wou maar niet stoppen. Ik kon het niet. De zak moest leeg.. Stomme dikke ikke.. Ik verdien ana niet. Ik verdien haar echt niet en ik verdien ook geen eten..
Ik kan er alleen niet omheen vandaag. Ik moet eten vandaag. Misschien kan ik in de brunch on opvallend best weinig eten, maar toch. De familie is altijd zo oplettend. Ik ga proberen gewoon zelf amper wat te pakken en alles wat ze aanbieden aanpakken of niet te lusten.
Avond eten word een ander verhaal. Dat doen we gewoon thuis en waarschijnlijk wat later. Geen idee wat we eten. Misschien iets simpels omdat we bij de brunch al gegeten hebben? Zoiets hoorde ik m'n ma wel zeggen. Hopen dan maar... Dan is m'n dag misschien nog wel goed.
Vanavond na het eten word het nog moeilijker. Ik ga dan Nikita kijken. Als ik Nikita kijk op tv dan heb ik altijd heel erg drang om te eten. Hopelijk kan ik dat tegenhouden en zo niet alleen een stukje bonbonbloc eten ofzo.. Alsjeblieft ana, help me vandaag beter dan ever. Ik heb je nodig, ik heb je heel hard nodig!
And you're my obsession
I love you to the bones
And ana wrecks your life
like an anorexia life.
Als ik dat liedje meezing voel ik me licht in me hoofd. Ik zweef dan en ben niet op deze blauwe planeet aanwezig. Ik zit dan in m'n eigen dimensie. Muziek is echt iets heel belangrijks.. Zonder muziek was er niets of niemand die me precies begreep. De muziek geeft me dat gevoel. Begrepen worden door mensen geloof ik vaak niet meer. Ze zeggen het alleen om mij een goed gevoel te bezorgen. Ze zijn alleen aardig omdat ze het anders zielig vinden etc. In het echt vinden ze me maar een freak, een engerd en een PROBLEEMKIND!
Au! Die komt altijd hard aan.. Het is de waarheid wel, dat wel, maar het is pijnlijk. De waarheid is hard en scherp. Zo scherp als de mesjes die ik vroeger gebruikte om mezelf te snijden. Alleen nu vind ik de pijn niet fijn. Ik doe het mezelf niet fysiek aan. Dit is de pijn waardoor ik het deed. Vandaar ook dat ik nu de neiging heb om m'n benen te ontharen. Één voor één de haren eruit trekken.. De pijn is lang niet goed genoeg, maar het komt het meeste in de buurt zonder echt erge risico's.
Thank god ik weeg nog 60,9kg. Niet meer als gisteren. Ik ben niet aangekomen. (God is trouwens heel vaak gewoon ana.) Ondanks dat vreselijk eten van mij gisteravond ben ik niet aangekomen. Dankje, dankje dankje!
Ik ga nu douchen en opmaken voor de brunch. Nog niks gegeten uiteraard. Bij de brunch me zo goed mogelijk inhouden en niet te afwezig lijken anders hebben ze des te meer door. Gewoon een beetje eten, gewoon een beetje. Beter wat teveel eten als dat ze me door hebben.. Wish me luck! Na de brunch en misschien na het douchen schrijf ik nog wel even of langer. Na de brunch zal ik wel boos zijn enzo dus ja..